Agnieszka: rodzicielstwo

O nowenne usłyszałam najpierw od koleżanki z pracy, która wiedziała, że staramy się o dziecko. Jednak dopiero jak druga osoba mi o tej nowenne powiedziała zaczęłam ją odmawiać. Najpierw intencją miała być prośba o zajście w ciążę, ale ponieważ byliśmy już wtedy z mężem w trakcie procesu adopcyjnego postanowiłam, że będziemy modlić się o szybką i sprawną adopcję. Gdy zaczęłam odmawiać nowennę to byliśmy już po kursie na rodziców adopcyjnych i czekaliśmy tylko na propozycję dziecka. Byliśmy pewni, że taką drogę wybrał dla nas Bóg. Kwestią był tylko czas, który wydawał mi się ciągnąć w nieskończoność. Był marzec 2014 roku, a nam w AOA powiedzieli, że dziecka możemy spodziewać się do końca 2013 roku. Więc chyba zrozumiałe, że zaczeliśmy się denerwować. Byłam w połowie odmawiania części dziękczynienie gdy zadzwoniła pani z ośrodka i powiedziała, że mają dla nas synka. Po 3 tygodniach i dzień po zakończeniu nowenny mogliśmy małego zabrać już do siebie do domu. Sąd powierzył nam pieczę nad nim. Jest to ewenement bo na powierzenie pieczy czeka się mniej więcej 3 miesiące. Później czeka się rok na pełne przysposobienie i wyrobienie aktu urodzenia dziecka z naszym nazwiskiem. My ze wszystkim zmieściliśmy się w 3 miesiącach. Wszystko odbyło się bez przeszkód – sprawnie i szybko. Wiedziałam, że to zasługa Matki Bożej. Teraz mały jest z nami już 1,5 roku i jesteśmy najszczęśliwszą rodziną na świecie. Niedawno skończyłam 3 już nowennę i myślę, że niedługo będę mogła również napisać, że zostałam wysłuchana.

Zobacz podobne wpisy:

Marzena: Opieka nad rodziną Ewa: Zdrowie Jadwiga: Moc łask Urszula: Radość z odmawiania nowenny