Nowenna pompejańska

Zawierz swój problem Maryi

Joanna: wydarzyło się wiele cudów

…ale ja ciągle czekałam z napisaniem świadectwa. Aż pewnego dnia, przeglądając dokumentacje medyczną mojej dziewięciomiesięcznej córeczki Laury, trafiłam na dzienniczek pacjenta, w którym zapisywałam każdy atak epileptyczny mojego maleństwa. Zapiski były co dwie godziny. Łzy płyną mi po policzkach na wspomnienie tamtych dni…

Ostatni atak miał miejsce 22 sierpnia. Wpisałam tę datę w wyszukiwarce i okazało się, że było to święto Maryi Królowej. 22. każdego miesiąca to także dzień św. Rity, patronki spraw trudnych i beznadziejnych. Wiedziałam, że to czas, aby w końcu dać świadectwo cudownego uzdrowienia córeczki.

Parę lat temu mój tato zachorował na raka płuc. Mama zaczęła po raz pierwszy odmawiać nowennę pompejańską. Po jej zakończeniu zdjęcia rentgenowskie płuc wykazały remisję choroby. Guzy zniknęły. To był pierwszy cud. Tak moja rodzina odnalazła nowennę pompejańska, która już na zawsze zagościła w naszych domach i sercach. Ale ja poznałam tę modlitwę dużo, dużo później… Maryja upomniała się o mnie doświadczając mnie w sposób, którego zawsze najbardziej się bałam i często to powtarzałam, iż największym bólem jest cierpienie własnego dziecka. Powiedziałam te słowa na dzień przed tym, jak choroba dotknęła moją córeczkę.

Gdy byłam w ciąży moi rodzice odmawiali nowennę w intencji „błogosławionego przyjścia na świat Laurki”. Nie wierzyłam w tę modlitwę, pomyślałam wtedy tylko tyle, że to miło z ich strony, że może na coś to się przyda. To był najczarniejszy okres w moim życiu, byłam bardzo daleko od Boga, na dnie grzechu. Poród był bardzo ciężki, ratowano życie Laurki. Po porodzie leżała na intensywnej terapii, zaintubowana, potem w inkubatorze. Każdego dnia dochodziły nowe choroby, które podczas kolejnych dni zaczynały w cudowny sposób ustępować. Jej stan szybko się poprawiał. Po 2 tygodniach wyszłyśmy ze szpitala.

Wszystko było dobrze aż do 4 miesiąca, kiedy to na naszych oczach dostała pierwszego ataku epilepsji z sinicą, bezdechem, silnymi drgawkami, które targały jej maleńkim ciałkiem. Pogotowie zabrało nas do szpitala. W ciągu 4 dni miała ponad 40 bardzo silnych, kilkuminutowych ataków, przy każdym przestawała oddychać na kilkadziesiąt sekund. Z bardzo żywiołowej, energicznej dziewczynki zamieniła się w leżącą bez żadnej reakcji kruszynkę, która nie potrafiła nawet zassać piersi, nie płakała, nie zgłaszała żadnej potrzeby, nie było z nią kontaktu.

Moja mama rozpoczęła nowennę. Ataki od razu ustały. Ale następnego dnia okazało się, że ma liczne torbiele w brzuszku. Tego było już za wiele, chwyciłam za różaniec. Wzięłam książeczkę o nowennie, gdyż nawet nie wiedziałam, jak ją odmawiać. Otworzyłam na krótkim opisie historii nowenny, mówiącym o pierwszym uzdrowieniu – dotyczyło ono dziewczynki chorej na epilepsję. To był znak. Zaczęłam nowennę tego samego dnia, mój tato również.

Jednocześnie postanowiłam poruszyć niebo i ziemię dla naszego dziecka. Rozsyłałam maile do Fatimy, Medjugorie, Łagiewnik, Częstochowy, rozmaitych zakonów, zamawiałam msze, modliłam się do św. Rity. Rodzice rozsyłali maila z historią i zdjęciami Laury, prosząc o modlitwę. Modliły się wspólnoty rodzin, księża, kółko różańcowe w parafii Chrystusa Króla we Wrocławiu, wspólnota modlitewna Benedictus w parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego we Wrocławiu, znajomi na Facebooku oraz wiele, wiele osób. To dzięki nim Laura była otoczona w sposób szczególny piękną modlitwą. Oni przesyłali prośbę dalej tak, że wiadomość o Laurze dotarła do tak licznego grona, iż obcy ludzie zaczęli pytać moich rodziców, jak czuje się wnuczka, mówili, że modlą się za nią.

Od pierwszego dnia nowenny poczułam niezrozumiały dla mnie przypływ spokoju, a nawet radości. Nie wiedziałam, dlaczego tak się dzieje, dlaczego po tygodniu ciągłego płaczu, rozpaczy nagle czuję ogromną ufność i pewność, że wszystko będzie dobrze. Cały czas byłam z Laurą w szpitalu, codziennie miała robione badania specjalistyczny w celu ustalenia przyczyny padaczki. Pamiętam, że neurolog przynosił coraz gorsze przypuszczalne diagnozy: że może to być zespół Westa (jedna z najgorszych odmian padaczki), że te guzy torbielowate mogą wiązać się z jakąś ciężką jednostką chorobową powodującą padaczkę, że dziecko nie będzie rozwijało się normalnie, że powodem mogą być genetyczne choroby metaboliczne (które są w niektórych przypadkach śmiertelne). Jednak ja przyjmowałam to wszystko ze spokojem, mając tak silne wewnętrzne przekonanie (właściwie zupełnie irracjonalne), że wszystko się wycofa. I rzeczywiście, każdego dnia wszystkie diagnozy kolejno okazywały się błędne.

Kiedy po kilkutygodniowym pobycie w szpitalu wypisywano Laurę do domu, jej stan nadal był słaby, a lekarze nie dawali zbyt dużych szans na prawidłowy rozwój, mówili że długa droga przed nami, rehabilitacje, że trzeba się pogodzić z chorobą. Ataki nie wróciły, a Laura z każdym dniem rozwijała się coraz lepiej.

Wtedy ponownie trafiliśmy na ten sam oddział neurologiczny w celu dalszej diagnostyki. Przychodzili do nas ci sami lekarze, pielęgniarki, salowe, kapelan szpitalny, żeby zobaczyć jak czuje się malutka Laura, którą dobrze zapamiętali, gdy leżała u nich 3 miesiące temu w tak ciężkim stanie. Szybko rozeszła się wieść, że jest w świetnej formie. Mówili, że daje im nadzieję na to, że można z tego wyjść, że mimo tak ciężkiej historii choroby jej stan jest bardzo dobry, a rozwój jest w normie. Mimo tylu zawirowań, stresów i pobytów w kilku szpitalach, narkozach, operacji, leczeniu, cały czas udaje mi się karmić ją piersią, co też jest dla mnie małym cudem.

Po zakończeniu Nowenny powtórzone zostało badanie EEG – zapis czynności mózgu. Dotychczasowe wyniki był bardzo złe, a po nowennie zapis diametralnie zmienił się na lepsze. Badanie wykonane było w dniu Mszy św. w Pompejach, na którą wysłałam intencję za zdrowie Laury.

Kolejnym cudem udowodnionym w badaniach są badania genetycznych chorób metabolicznych. Wykonane na samym początku choroby były nieprawidłowe, po zakończeniu Nowenny zostały powtórzone. Wyniki są w 100% dobre, nie ma żadnej choroby metabolicznej.

21 października rozpoczęłam 2. nowennę w intencji operacji i dalszego, prawidłowego rozwoju Laury. Tej nocy, gdy to postanowiłam, zasnęłam z różańcem w ręku i miałam sny o walce z jakąś postacią, obudziłam się z ogromnym ciężarem na klatce, bólem, jakby ktoś mnie uciskał. Odmówiłam modlitwę do Michała Archanioła i zasnęłam. Wiedziałam, że intencja jest słuszna, gdyż nie podobała się Złemu.

Operacja usunięcia torbieli krezki jelita grubego przebiegła pomyślnie, wyniki histopatologiczne są całkowicie dobre (przyszły w pierwszym dniu części dziękczynnej nowenny pompejańskiej).

Podczas trudnej dla mnie, młodej mamy, sytuacji, bywały też chwile załamania, wtedy moja mama widząc moje cierpienie poprosiła Boga o Słowo wsparcia dla mnie. Gdyż wcześniej nachodziła ją wyraźna myśl, że ma wziąć Pismo i pomodlić się o Słowo Boże. Od razu otworzyła się jej Biblia na fragmencie:

„Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą; nie trwóż sę bom Ja twoim Bogiem. Umacniam cie, jeszcze i wspomagam. Ja, Pan twój Bóg ująłem cię za prawicę mówiąc ci: nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą, robaczku, ty natomiast rozradujesz się w Panu…”

Podczas tych trudnych doświadczeń nastąpiło moje prawdziwe nawrócenie. Podczas pobytów w szpitalach poznałam wiele osób, którym mówiłam o nowennie, zaczęłam pomagać ludziom. Na co dzień doświadczamy cudu. Laura jest radosnym, wspaniałym dzieckiem. Poprzez jej choroby stało się wiele mniejszych i większych cudów.

Dziś Laura ma 9 miesięcy, rozwija się prawidłowo, ataki nie wróciły, parę dni temu powiedziała pierwszy raz ze świadomością: „mama”. A ja dziękuję każdego dnia Maryi za te wszystkie cuda.

 

Powyższe świadectwo zostało opublikowane w wiosennym (9/2014) numerze Królowej Różańca Świętego.

5
1
głos
Oceń wpis
Zapisz się na cotygodniowe powiadomienia o świadectwach:


Powiadamiaj mnie o odpowiedziach
Powiadom o
guest
27 komentarzy
najnowszy
najstarszy
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze
Joanna-autorka świadectwa
Joanna-autorka świadectwa
22.08.18 23:04

22 sierpnia 2018, dziś mija 5lat od ostatniego napadu. Boże,dziękuję Ci za moją córeczkę Laurę!

Marek (adm.)
Admin
Marek (adm.)
23.08.18 11:19

Chwała Panu! Miło widzieć po tak długim czasie!

tercjanka
tercjanka
14.03.18 06:11

Gdy przeczytałam ten wpis mam dziwne skojarzenie – cieszę się niezmiernie że to dzieciątko ostało cudownie uzdrowione przez modlitwe do naszej Matuchny Bożej ale chcialabym was naprowadzic na rzeczywista przyczyne wszelkich padaczek problemow neurologicznych czy autyzm prosze zapoznajcie sie z ulotkami , czytajcie i pytajcie nie dajcie sie zastraszyc przez pielegniarki czy inne instytucje czytajcie i sluchajcie wykladow Pana Zięby . Wiedza jak wiara da Wam siłe .

irena
irena
14.03.18 09:37
Reply to  tercjanka

ja kiedy przeczytalam twoj wpis oczywiscie poszlam dalej do swiadectwa pod ktorym go zamiescilas i tez che opowiedziec o cudzie uzdrowienia,wlasnie wczoraj zadzwonil do mnie sasiad ,maz tej sasiadki za ktora sie wszyscy modlimy o cud uzdrowienia z nowotworu zlosliwego trzustki ,powiedzial mi ze jego zona byla w krakowie na dodatkowej konsultacji i stary lekarz,profesor powiedzial ze takiego przypadku nie widzial w calej swojej lekarskiej histori ,ze ona juz dawno powinna umrzec a zyje ,po przeczytaniu historii choroby,ze zlosliwego zamienil sie w lagodny nie grozny guz ,maz sasiadki odmawial NP ,ja takze modlilam sie dodatkowo do sw Rity ,sw Peregryna… Czytaj więcej »

Dagmara
Dagmara
27.01.17 15:41

Bo cud do którego wysłałam link nie wydarzyłby się, gdyby nie twoje świadectwo..

Dagmara
Dagmara
27.01.17 15:38
Teresa.A
Teresa.A
26.09.15 19:52

Masz za co dziękowac . Co dziennie dziękuj za ten cud

Artur Zapisany Sobie ;)
Artur Zapisany Sobie ;)
26.05.15 12:33

Joanno z tej strony Artur(ten niby cierpliwy). Przepraszam,ze posluguje sie tą stroną ale możesz się odezwać do mnie? Zostawiłem Tobie wiadomośc wiesz pewnie gdzie. Pozdrawiam i tez pomodlę się za Twoją córeczkę 🙂

Kasia
Kasia
15.01.15 00:24

Dziekuje pieknie za swiadectwo. moja ukochana dwuletnia coreczka Marysia choruje na padaczke lekooporna zespol Dravet, zaczynalam juz kilkakrotnie nowenne w jej intencji i niestety ciagle przestawalam; dzis po raz kolejny zaczelam i bede prosic by wytrwac…prosze nas miec w Pani modlitwie, odwdzieczam sie tym samym:)
,

Marek (adm.)
Admin
Marek (adm.)
15.01.15 11:40
Reply to  Kasia
Joanna
Joanna
06.02.15 00:19
Reply to  Kasia

Pani Kasiu, bede modlic sie za małą Marysie i o siły dla pani.

Agnieszka
Agnieszka
12.11.14 11:30

Przepiękne świadectwo! Też się modlę Nowenną, dziś zaczynam część dziękczynną w intencji bardzo dla mnie ważnej. Mam czasami chwile zwątpienia, ale nie ustaję w modlitwie bo wiem, że to zły chce mojego zaprzestania modlitwy. Nie wiem czy moja intencja zostanie wysłuchana bo jak nigdy, podczas odmawiania Nowenny, od samego początku nie mogę się skupić i jestem jakaś roztargniona. Moja modlitwa pewnie nie podoba się Maryi…

virgoa
virgoa
14.09.14 20:05

przepiękne świadectwo..Chwała Panu! Wielki jesteś Panie! <3

B.
B.
14.09.14 19:20

Honoratko, bede modlic sie za Ciebie i synka!

anialon
anialon
14.09.14 18:06

Honoratko, tutaj w Anglii dużo mówiło się o tym, że dzieci po szczepieniach zapadają na autyzm. Zastanawiam się czy tak nie było u Twojego synka?

Ryszard
Ryszard
14.09.14 14:11

Postawiłaś mnie na nogi, stoje chwała Maryi.

Honorata
Honorata
14.09.14 14:07

Moja mama tez zachorowała na raka płuc, dwa miesiące potem moje jedyne dziecko wyczekane i urodzone 7 lat po ślubie zachorowało na autyzm. Błagałam Matke o cudowne uzdrowienie…nie nadeszło…teraz nawet nie mam przy synku czasu zmówić jednej dziesiątki różańca, taki jest strasznie chory a ja z nim sama bo mąż wiecznie w pracy a jesteśmy z nim sami w Anglii…ale może taki nasz los…Ave Maria…

sylwia
sylwia
02.09.14 22:36

Asiu,popłakałam się ze wzruszenia.Ja odmawiam nowennę w intencji bardzo dla mnie ważnej. Mam chwile załamania,ale wiem że Mateńka czuwa i opiekuje się nami.Pozdrawiam Was gorąco,bądźcie zdrowi.Z Bogiem

Joanna
Joanna
10.09.14 00:22
Reply to  sylwia

Sylwia, pamietaj że Maryja osobiscie zanosi w dłoniach Twoją intencje i Twoje łzy swemu Synowi. Jestes w najlepszych rekach, nie ustawaj w modlitwie:)

Joanna
Joanna
15.07.14 11:57

dziekuje Moniko, Laura nadal potrzebuje modlitwy, nadal pracujemy nad skutkami napadow..Ale jest dobrze!

Monika
Monika
11.07.14 14:17

Joanno, dziękuję za tak piękne, pełne wiary i ufności świadectwo. Pomodlę się za Twoją córeczkę.

nieznajoma
nieznajoma
19.06.14 17:34

Chwała Maryi!!! 🙂 🙂 🙂

Joanna - mama Laury
Joanna - mama Laury
17.06.14 21:30

Basiu, a moze sama podjelabys modlitwe za te dziewczynke? ja teraz w ramach dziekczynienia za uzdrowienie mojej corki Laury odmawiam nowenne za obca osobe. Slyszalam, ze taka molditwa ma duzo wieksza moc. Oczywiscie uwazam, ze to dobry pomysl, zeby anonimowo wyslac obrazek z nowenna. Kiedy ja bylam z Laura w szpitalu na opercji, o ktorej pisze w swiadectwie stwierdzilam, ze jestem tam z jakiegos powodu. Zostawialam gdzie sie dało obrazki z nowenna:):) gdy bylysmy po raz kolejny w szpitalu na kontroli poznalam dziewczyne, ktora miala dwoje malych dzieci z guzami mozgu, rowniez opowiedzialam jej o nowennie. Mam nadzieje, ze podjela… Czytaj więcej »

Benita
Benita
22.07.20 10:53

Dzień dobry. Wiem, że minęło już kilka lat od aktywności Pani w tym miejscu, ale chciałabym zapytać jak się ma Laurka dzisiaj? U mojego synka Kajtka zdiagnozowano właśnie zespół Westa. Będę wdzięczna za odpowiedź, słowo wsparcia i modlitwę dziękuję.

barbara
barbara
17.06.14 21:19

Anetko dzięki Ci za podpowiedż , w tej rodzinie gzie jest chora na padaczkę ta dziewczynka też były wielkie awantury duzo nerwów i zastanawiam się czy ta choroba nie jest z tym związana teraz rodzice się zmienili gdy dziecko jest chore nie wiem czy to nie jest dotyk Boga żeby się zmienili

barbara
barbara
17.06.14 20:57

Joanno dziękuję Ci za to świadectwo tym bardziej że w mojej miejscowości jest maął dziewczynka chora na padaczkę lekooporną zapadła na nią nagle zaraz po przystąpieniu do komuni św jej stan ciągle się pogarsza ma po kilkanaście napadów dziennie cofnęła się w rozwoju wystąpiła u niej choroba serca i nerek bardzo szkoda mi tej dziewczynki rodzina jest bezradna . Wiem że odmawianie NP byłoby dla niej ratunkiem chciałabym polecić ją jej matce żeby za tę dziewczynkę sie modliła ale jestem obca dla niej i nie wiem jakby to odebrała dlatego myslałąm zeby zrobić to anonimowo czyli wysłać pocztą NP do… Czytaj więcej »

Aneta
Aneta
17.06.14 21:10
Reply to  barbara

Joasiu: przepiękne świadectwo!

Basiu, przyznam się, że raz wrzuciłam sąsiadom książeczkę z nowenna do skrzynki. Tam są straszne awantury i wyzwiska ojca, a są to ludzie, którzy są związani z Kościołem.

27
0
Co o tym sądzisz? Napisz swoją opinię!x